BitFenix Shinobi - recenzja obudowy

Na początku zapoznajmy się z ogólną specyfikacją modelu Shinobi:

Obudowa przyjechała do nas w bardzo prostym, szarym pudle. Na jego powierzchni znajdziemy tylko ogólne grafiki prezentujące produkt oraz krótką informacje o samej Shinobi. Taki sposób pakowania możemy uzasadniać ekologicznym podejściem producenta, który zarazem nie chce zwiększać kosztów swoich urządzeń poprzez pośrednie udoskonalenia.

W środku nasz model został owinięty przeźroczystą folią oraz umieszczony w dwóch dużych, gąbczastych otulinach. Sama Shinobi to konstrukcja na pierwszy rzut oka niezwykle prosta. Nie ma tutaj dziwnych, zakręconych kształtów jak chociażby w popularnym modelu Colossus tego samego producenta.

Wraz z obudową otrzymujemy komplet akcesoriów m.in. instrukcję montażu, opaski do kabli, gumowe nóżki, śrubki i kołki do mocowania płyty głównej.

Powierzchnia obudowy nie palcuj się, dzięki czemu nie będziemy mieli brzydkich śladów po każdym jej przesunięciu lub przytrzymywaniu podczas korzystania chociażby z portów USB na przednim panelu. Z przodu na samym środku umieszczono logo BitFenix, a nad nim trzy zatoki na napędy 5,25 cala. Panel przedni jest wciskany, jego wyjęcie nie sprawia jednak problemu po użyciu jakiegokolwiek narzędzia do podważenia. Na dole mamy dwa wolne miejsca na śmigła 120 mm, przed którymi umieszczono filtry przeciwkurzowe. Są one zdejmowalne, dzięki czemu nie będzie problemu z utrzymanie czystości.

Na „dachu” obudowy znajduje się panel I/O z czterema gniazdami USB 2.0 (niestety zabrakło nowszego USB 3.0), gniazdo słuchawek, mikrofonu, przyciski power, reset oraz diody informujące o pracy dysku i zasilaniu komputera. Nad nim umieszczono siatkowaną powierzchnię, pod którą możemy zamontować kolejne dwa wentylatory. Tym razem mogą to być modele o średnicy 140 lub 120 mm.

Z tyłu mamy na dole miejsce na zasilacz. Idąc wyżej widzimy siedem miejsc na karty rozszerzeń, dwa otwory do prowadzenia węży od chłodzenia wodnego, a nad nimi wentylator wyciągowy 120 mm. Wszystko dosyć tradycyjne, bez zbędnych dodatków i utrzymane w czarnej kolorystyce.

Na prawej ściance mamy (w naszym modelu) szybę w kształcie „prawie” trójkąta. Widzimy przez nią dosyć wyraźnie komponenty zainstalowane wewnątrz. Na przeciwległym boku nie znajdziemy nic nadzwyczajnego.

Niestety niektóre elementy nie zostały wykonane z dużą precyzją. Na przykład widoczny tutaj w zagłębieniu pasek z czarnej siatki nie był przymocowany trwale. Dosyć wyraźnie się chybotał i sprawiał wrażenie odklejonego w kilku miejscach.

Powyższe zdjęcie prezentuje spód obudowy na którym zamontowano wspomniane wcześniej filtry przeciwkurzowe. Widzimy również miejsca do przymocowania nóżek, które otrzymujemy oddzielnie w zestawie.