Test coolera Xigmatek Thors Hammer

Pudełko w jakie został zapakowany cooler nie specjalnie przypadło mi do gustu. Jest ono średniej wielkości, zrobione w dosyć staroświeckim stylu. Przypomina z wyglądu metalową skrzynkę, na której są mało atrakcyjne grafiki. Małe wycięcie z przodu oraz z tyłu pokazują część Thors Hammera (podstawę radiatora). Na odwrocie znajdziemy również szczegóły techniczne i zdjęcie przywołanego we wstępie boga piorunów. Zobaczmy jakie akcesoria znajdują się wraz ze schładzaczem:

• 1 x Backplate dla Socketu LGA775/1366
• 2 x Uchwyt LGA775/1366
• 1 x Zapinka AM2/AM3 & K8
• 8 x Kołki antywibracyjne do montażu wentylatorów
• 2 x Śruby montażowe zapinki Intel
• 4 x Śruby LGA775/1366
• 4 x Sprężynki dociskowe LGA775/1366
• 1 x Pasta termiczna
• 1 x Klucz

Niestety zabrakło w zestawie wentylatora, jednak w naszych testach sprawdzimy cooler nawet z zainstalowanymi dwoma modelami 120 mm.




Xigmatek Thors Hammer co prawda nie wygląda jak piorun lub młot, ale posiada wszystkie niezbędne cechy by mówić tutaj o chłodzeniu typu tower. Radiator jest całkiem ciężki, gdyż waży 800 gram przy wymiarach 120 x 90 160 mm. Został on zbudowany w oparciu o cztery miedziane + dodatkowo niklowane heat-pipe o średnicy 8mm, które bezpośrednio przechodzą przez spód podstawki – technologia HDT. Bardziej wewnątrz konstrukcji zostały umieszczone dodatkowe, cieńsze (6 mm) rurki termoprzewodzące, co w sumie daje nam niespotykaną wcześniej ilość siedmiu ciepłowodów.



Jak spojrzymy z góry na Thors Hammera to zobaczymy dwie bardzo ładnie wycięte płytki, które w tym wypadku pełnią rolę jedynie dekoracyjną – nie mają żadnego kontaktu z heat-pipe. Pod nimi widzimy żeberko, które ma owalny kształt z wydrążonym środkiem. Takich finów mamy szesnaście, a one składają się z dwóch połączonych blaszek, co w sumie daje nam 32 sztuki. Na samym dole znajdują się trzy dodatkowe, mniejsze o owalnym kształcie finy. Wszystkie są oddalone od siebie o 2 mm, a ich grubość wynosi 0.45 mm.
Na zdjęciu ukazującym bok radiatora wyraźnie widać dosyć skomplikowany układ żeberek, których w sumie naliczyłem 54 sztuk, co daje powierzchnię oddawania ciepła rzędu 7738 cm kwadratowych. Sięgając pamięcią do podobnych konstrukcji wartość ta jest mniejsza od np. Scythe Mugen 2.




Bardzo ciekawy układ o którym już wspomniałem powinien znacząco zmniejszyć opór powietrza, które będzie generowane przez wentylator. Warto wspomnieć o sześciu metalowych prętach w kształcie prostopadłościanu, które wychodzą z podstawki Xigmatek Thors Hammera. Nie do końca rozumiem ich zastosowanie, ponieważ mają one kontakt tylko z trzem dodatkowymi finami, natomiast od głównej sekcji żeberek są odizolowane (tam przebiegają tylko ciepłowody). Podstawka została przyzwoicie wyszlifowana oraz zabezpieczona przeźroczystą folią ochronną, którą zdejmujemy przed montażem. Jak przypatrzmy się jej dokładnie to zauważamy, że aluminium znajdujące się pomiędzy heat-pipe jest minimalnie wyższe, co powoduje, że pasta po nałożeniu wchodzi pomiędzy wytworzone szczeliny. Ich szerokość wynosi 1.5 mm (odległość rurek termoprzewodzących od siebie). Tak jak wspomniałem już wcześniej cztery ciepłowody mają bezpośredni kontakt z CPU.