HTC One Max - test smartfonu

HTC One Max został wyposażony w kontrowersyjny aparat z technologią UltraPixel znany ze starszego modelu One. Zastosowano matrycę BSI o przekątnej 1/3 cala i rozmiarze piksela 2,0 µm, specjalny układ graficzny HTC ImageChip 2, przesłonę f/2,0, szerokokątny obiektyw 28 mm i zaawansowaną doświetlającą diodę LED o pięciu poziomach pracy. Cała specyfikacja przestaje nagle robić wrażenie po poznaniu rozdzielczości – zaledwie 4 megapiksele. W zamaskowaniu tego niedociągnięcia pomaga rozbudowana aplikacja aparatu.

Po lewej stronie znajduje się włącznik lampy błyskowej, skrót do Zoe tworzącego kilkusekundowe nagranie wideo i pojedynczy kadr, skrót do ustawień. Po prawej stronie umieszczono skrót do galerii, dotykowe przyciski do robienia zdjęć i nagrywania filmów oraz skrót do efektów. Dłuższe przyciśnięcie przycisku aparatu aktywuje zapis serii zdjęć – telefon automatycznie sugeruje najlepsze ujęcie. Przeciągniecie ekranu w górę lub w dół przełącza aparat pomiędzy głównym a przednim FullHD.

W telefonie zaprogramowano kilka predefiniowanych ustawień dla scenerii, tryb HDR, rozległe panoramy, ujęcia z dwóch kamer jednocześnie oraz stabilizację obrazu. W zaawansowanych ustawieniach ukryto manualną regulację obrazu (ekspozycja, kontrast, nasycenie, ostrość), ISO maksymalnie 1600 oraz balans bieli. Aplikacja umożliwia automatyczne przesyłanie ujęć na serwery Google. Maksymalna rozdzielczość wykonywanych zdjęć to 2688 x 1520 pikseli. Ujęcia charakteryzują się odczuwalnie mniejszą ostrością na rogach kadru – jest to szczególnie widoczne na zdjęciach panoramicznych. W sprzyjających warunkach oświetleniowych główny aparat robi całkiem ładne zdjęcia i wtedy bardzo brakuje dodatkowych megapikseli. Na jednolitych powierzchniach i w zaciemnionych pomieszczeniach bardzo przeszkadza mocny szum na zdjęciach, a prawdopodobnie mało megapikseli miało przed tym chronić. Nieudany eksperyment – te dwa słowa w pełni opisują niewykorzystany potencjał zastosowanego aparatu UltraPixel. Nieprzychylne słowa należą się również za przedni aparat – jest po prostu fatalny.

Te same zdjęcia można obejrzeć w maksymalnej rozdzielczości tutaj: 1, 2, 3, 4, 5.

Filmy mogą być rejestrowane w trybie normalnym, w zwolnionym tempie, w szybkim HD 720p (60kl./s), oraz w HDR. Nie można pauzować rejestracji wideo, podobnie jak nie można zrobić zdjęcia podczas nagrywania. Minuta filmu w maksymalnej rozdzielczości 1080p w 30 klatkach na sekundę zajmuje 150 MB. Prędkość rejestracji klatek na sekundę jest stała nawet w słabych warunkach oświetleniowych. Jakość nagrywanych filmów nie wyróżnia się na tle konkurencji – jakość nagrań jest dobra i w zupełności wystarczająca.