NZXT H2 – recenzja obudowy

Aby dostać się do środka NZXT H2 wystarczy usunąć dwie śruby motylkowe z każdej strony i ściągnąć boczne ściany. Te zostały podobnie jak drzwiczki frontowe pokryte od wewnątrz materiałem dźwiękochłonnym. Całe wnętrze jest czarne (w sprzedaży mamy również białą wersję obudowy). Jakość wykonania wnętrza jest praktycznie doskonała i w pełni uzasadnia dosyć wysoką cenę urządzenia. Kable w środku zostały poprowadzone bardzo inteligentnie, dzięki czemu od razu można przystępować do montażu.

Jak już wspomniałem mamy możliwość zamontowania do ośmiu dysków twardych na specjalnych plastikowych tackach (zobaczycie na kolejnej stronie). Dodatkowo wszystkie posiadają możliwość przymocowania za pomocą śrubek motylkowych, które dobrze zabezpieczają dyski na czas ewentualnego transportu. Powyżej mamy trzy zewnętrzne kieszenią na napędy optyczne, które używają znanego mechanizmu o nazwie „swing out”. Ponownie oprócz beznarzędziowego montażu otrzymujemy dostęp do dodatkowych wkrętów, aby uzyskać 100% stabilności.

W tylnej części NZXT H2 mamy na dole miejsce na zasilacz, co jest w obecnym czasie już pewnym standardem. Umieszczany jest on na czterech drobnych „poduszkach” antywibracyjnych, które uniemożliwiają przenoszenie drgań z PSU na szkielet obudowy. Powyżej widzimy siedem miejsc na karty rozszerzeń, które przymocowujemy za pomocą śrubek, które nie wymagają użycia śrubokręta. W tym miejscu trzeba pochwalić producenta za niezastosowanie plastikowych i mało skutecznych zapinek, które w przypadku większych kart graficznych nie spełniają swojego zadania. Nad nimi widzimy biały wentylator 120 mm zbudowany z dziewięciu łopatek, który został umieszczony w czarnej ramce.

Na „dachu” obudowy widzimy dedykowane miejsce na jeden opcjonalny wentylator 120 mm. W dolnej części NZXT H2 mamy bardzo duży filtr, który nie dotyczy tylko wentylatora, ale całej dolnej podstawy.

W obudowie mamy dużą ilość dodatkowych przewodów jak m.in. podłączenie zasilania, przycisku reset czy diody LED. Dalej mamy także kable do podłączenia kontrolera wentylatorów oraz diody zasilania (molex + 4x 3-pin). Wszystkie kable panelu I/O są w czarnym kolorze. Nie zabrakło oczywiście wyprowadzenia zewnętrznych złącz Audio i USB 2.0. Jedynie wejście USB 3.0 wyróżnia się niebieskim kablem.