be quiet! Dark Power Pro P10 550 W – test zasilacza

Wraz z zasilaczem otrzymujemy pełen zestaw kabli modularnych. Wśród nich znalazły się następujące wiązki:

• 2 sztuki 4 +4 EPS12V/ATX12V pin (długość 700mm)
• 1 sztuka 8 pin EPS12V (długość 700mm)
• 5 sztuk 6 +2 pin PCIe (długość 600mm)
• 6 sztuk SATA (długość 600mm +150 mm +150 mm)
• 1 sztuka SATA (długość 500mm)
• 2 sztuki SATA (długość 600mm +150 mm) / 2 sztuki 4 pin Molex (+150 mm +150 mm) / 1 sztuka FDD (+150 mm)
• 3 sztuki 4 pin Molex (długość 600mm +150 mm +150 mm)
• 1 sztuka 4 pin Molex (długość 500mm)
• 4 sztuki 4 pin Molex dla wentylatora (długość 700mm) / 4 sztuki dla wentylatora (+100 mm)
• 1 sztuka Overclocking Key (długość 700mm)

Oprócz tego kabel z wtyczką ATX 20 4 pin został zamontowany na stałe. Ma on długość 610 mm. Również pozostałe przewody mają odpowiednią długość i powinny w zupełności wystarczyć do zasilenia wszelkich podzespołów, nawet w większej niż standardowa obudowa.

Ogólnie przecz biorąc ilość kabli i wtyczek jest w pełni wystarczająca. Trudno wskazać inny zasilacz na rynku o takiej mocy, wraz, z którym otrzymujemy tak bogaty zestaw okablowania. Warto podkreślić, aż pięć złącz PCI, dziewięć SATA, sześć Molex czy aż trzy EPS. Wszystkie kable zostały przykryte czarnym, solidnym oplotem wykonanym z nylonu, który jednak nie dochodzi do wtyczki, ale kończy się czarną taśmą ponad centymetr wcześniej.

Wnętrze

Zaglądając do środka zasilacza ujrzymy całkiem przestronne i dobrze zaprojektowane wnętrze be quiet! Dark Power Pro P10 550W.

Na frontowej płytce, gdzie znajdują się gniazda modułowe, umieszczono liczne kondensatory polimerowe Capxon oraz jeden elektrolityczny. Oprócz tego mamy tutaj sensor i tranzystor UTC MJE2955TL, które mają za zadanie kontrolować zewnętrzne wentylatory i tym samym uzależniając je od Silent Wings 2 ze środka. Jest to jeden ze sposobów kontroli temperatury.

Etap przejściowy filtrowania (lub filtrowanie EMI/EPC) rozpoczyna się w gnieździe zasilania, gdzie mamy jeden kondensator X i dwa Y. W dalszym etapie mamy dwa dławiki CM, warystor MOC, dwa kondensatory Y i jeden X. Również tutaj zastosowano termistor, który odpowiada za ochronę przed zbyt dużymi prądem rozruchowym oraz przekaźnik, który może zakończyć jego pracę.

Na radiatorze przykręcono mostek prostowniczy o oznaczeniu LL15XB60.

Dwa największe równoległe kondensatory są produkcji Matsushita/Panasonic i oferują parametry pracy 220 uF każdy, 450 V i maksymalną temperaturę pracy 105 stopni Celsjusza. Dwa tranzystory MOSFET STF22NM60N są wykorzystywane przez aktywny PFC.

Po stronie wtórnej znajdziemy cztery MOSFETY IRFB3206G oraz kondensatory polimerowe od Capxon i elektrolityczne od Nippon Chemi-Con.

Na dodatkowej płytce PCB umieszczono układ PS232F, który odpowiada za wszelkie zabezpieczenia.

Jakość lutowań na płytce PCB należy do bardzo dobrych, chociaż w swoim życiu widywałem dokładniejsze wykonanie u konkurencyjnych produktów np. Enermaxa.

Zastosowany wentylator to model Silent Wings P10 (BQT T13525-LF15) o maksymalnej prędkości obrotowej 1500 RPM. Pracuje on w oparciu o miedziane łożysko ślizgowe (FDB) i ma wymiary 135 x 135 x 25. Sterowany jest poprzez system PWM – prędkość obrotowa zależy od obciążenia, jednak jak się okaże w czasie testów, trudno spowodować żeby przyspieszył i stał się słyszalny. Według producenta może on pracować 300 000 godzin.