Raijintek THETIS – test obudowy

W końcu zaglądamy do wnętrza obudowy Thetis. Żeby tam się dostać wystarczy odkręcić po cztery śrubki z każdego panelu bocznego. Pierwszą rzeczą, która rzuci nam się w oczy jest odwrócony układ elementów. Oznacza to, że płytę główną będziemy montowali do góry nogami i będzie ona ustawiona w prawą stronę obudowy. Poza tym w tacy przygotowano kilka otworów z gumowymi przepustami do prowadzenia kabli. Dzięki temu nie musimy się obawiać, że przewody ulegną przetarciu, bądź przecięciu. Jak widzicie wnętrze to jedna wielka przestrzeń. Zabrakło tu nawet klatek na dyski twarde. To wszystko w celu udostępnienia jak najwięcej miejsca na płytę główną ATX.

Najciekawiej prezentuje się jednak miejsce na zasilacz. Jest ono umieszczone na dole, z przodu obudowy i obrócone o 90 stopni. To sprawia, że wylot ciepłego powietrza także będzie na dole. Do podłączenia zasilacza będziemy wykorzystywali poprowadzony wzdłuż tacki płyty głównej kabel zasilający. Obok niego mamy dwa otwory do poprowadzenia wiązek kabli. Ramka od zasilacza ma dwa rodzaje otworów, co świadczy o tym, że możemy go zamontować w dwóch różnych konfiguracjach. Nad zasilaczem jest jedno miejsce na dysk twardy 3,5 cala.

Kiedy spojrzymy na drugą stronę tacki płyty głównej to widzimy, że są tutaj dwa miejsca do zamontowania napędów dyskowych 2,5 cala w orientacji poziomej. Zabieg ten jest prosty bowiem przykręcamy do nośników cztery śrubki z gumowymi nasadkami, a następnie umieszczamy w odpowiednich otworach. Na koniec przesuwamy, żeby zabezpieczyć przed wypadnięciem. W sumie mamy tutaj 20 mm wolnej przestrzeni na aranżację okablowania.

Z tyłu Thetis widzimy 120 mm wentylator wyciągowy, który tym razem znalazł się w dolnej części obudowy, a sloty na karty rozszerzeń są na górze. Karta graficzna może mieć maksymalną długość 280 mm.

Kiedy spojrzymy na top obudowy to zauważamy, że zdejmowana, perforowana część posiada cienki filtr przeciwkurzowy. Również na dole znajduje się podobna powierzchnia, ale tam już nie mamy zabezpieczenia przed kurzem. To prawdopodobnie dlatego, że zapewne będzie ona głównie wykorzystywana do zamontowania dodatkowych dysków twardych.

W środku mamy miejsce w sumie na dwa dyski 3,5 cala (można zamontować na dole oraz z przodu) oraz dwa 2,5 cala, które możemy zamontować z tyłu tacki płyty głównej. Thetis obsługuje płyty główne ATX, micro ATX oraz mini ITX. My montowaliśmy ten średni rozmiar. Cały proces przebiega zupełnie standardowo tj. musimy użyć dystansów i śrubek. Kartę graficzną montujemy dopiero po zasilaczu, ponieważ inna kolejność może okazać się niemożliwa. Te dwa komponenty są od siebie zależne – krzyżują się, przez co długi zasilacz i bardzo długie GPU nie jest tutaj dobrym rozwiązaniem.

Jeżeli chodzi o dodatkowe chłodzenie to na górze jest możliwość zamontowania dwóch wentylatorów 120 mm (lub radiatora 240 mm). Widzimy tam specjalne szyny, które pozwolą chłodzenie wodne ustawić, tak żeby nie kolidowała z płytą główną. Kolejne miejsce na śmigło 120 mm znajduje się na dole. Chłodzenie na procesorze może mieć wysokość maksymalną 170 mm.

Po zamontowaniu wszystkie ułożenie kabli jest proste i szybkie. Całość wygląda całkiem nieźle, a dołożenie drugiej karty graficznej czy dodatkowych dysków nie powinno być problemem. Zastrzeżenia możemy mieć tylko do wycięcia na backplate, które nie jest w idealnym miejscu.

Wszystkie kabel w środku obudowy posiadają czarny oplot, co sprawia, że ładnie komponują się z malowaniem Thetis.