Iiyama ProLite XUB3490WQSU-B1 - test monitora

Nietypowy format tego monitora oraz ciekawe funkcje (PiP i jeszcze lepsza PbP) stawiają go w roli monitora, który ma zastąpić dwa monitory stojące obok siebie, do pracy z materiałem bez używania skalowania. Tak ja subiektywnie postrzegam ten produkt.

Moim zdaniem doskonale sprawdzi się zarówno dla grafików, jak i programistów, fotografów, montażystów materiału filmowego, każdy tester czy Front-end developer również będzie zadowolony. Odwzorowanie kolorów, bardzo dobra warstwa antyrefleksyjna, duża możliwość regulacji wysokości położenia ekranu, oraz wiele wejść sprawają że jest to ciekawa propozycja. Pamiętajmy też o matrycy odwzorowującej pełnię palety sRGB oraz bardzo dobrą ergonomię i mnogość ustawień obrazu. Plasuje to ten monitor w czołówce rozwiązań półprofesjonalnych. Stosunkowo niskie zużycie energii przy tak dużej powierzchni – 48W – pozwoliło monitorowi uzyskać certyfikat TCO 6 oraz Energy Star.

Po spędzeniu przy nim 20 sesji po około 10 do 12 godzin, myślę że monitor musi być głównym monitorem, ustawionym na wprost. Dodatkowo w dzień jasność i kontrast idą w górę, nawet kilka razy w ciągu dnia zmieniałem ustawienia (30/100 i 40/100) ale wieczorem trzeba znów zmniejszać do nawet 19/100 jasność i 30/100 kontrast. W innym wypadku albo siedzimy „za daleko” i tekst staje się nieco nieczytelny, albo siedzimy za blisko i duża biała powierzchnia stron WWW czy innych edytorów „bije nam po oczach”. Pomagają różne tryby systemów operacyjnych jak np. „dark mode”, ale mam wrażenie że cały przemysł się jeszcze uczy, od producentów oprogramowania (skalowanie, profile kolorów, tryby kontrastu etc.) przez producentów monitorów i kart graficznych. Potrzeba globalnych uzgodnionych rozwiązań, bo spędzamy coraz więcej czasu przed ekranami a wiem po sobie, że wzrok po 17 latach w IT jest już raczej przemęczony. Pracowałem z wszystkimi typami ekranów: S-Amoled, TN, IPS, AH-IPS, podświetlane świetlówkami, LED’ami na tyle długo iż mając do dyspozycji Tablet (10” Galaxy Tab) lub Kindle, dopiero e-Papier realnie nie męczy mojego wzroku (przykładowo czytając spędzam np. 3 godziny i czytam ok. 100-120 stron za jednym zamachem). Monitory przeszły ogromną drogę, wyeliminowano mnóstwo wad ale uważam że jeszcze bardzo dużo jest do zrobienia. Automatyczna i precyzyjna regulacja jasności jest numerem 1 na liście życzeń – to mogę wymienić jako część do zrobienia po stronie producentów sprzętu. Reszta pracy spoczywan na ludziach odpowiedzialnych za oprogramowanie: czyli skalowanie i motywy pracy przy różnym oświetleniu.