Zalman Z9 Neo Plus – test obudowy

W celu przejrzenia wnętrza obudowy Zalman Z9 Neo Plus musimy zdjąć dwa panele, które przymocowane są za pomocą szybkośrubek. Dzięki temu nie potrzebujemy używać nawet śrubokrętu. W środku widzimy, że przygotowano miejsce na płytę główną w formacie ATX, micro-ATX lub mini-ITX. Mamy tutaj na tyle dużo przestrzeni, że nie będzie najmniejszych kłopotów z montażem licznych komponentów.

Pierwszą rzeczą, na którą zwróciliśmy uwagę jest obecność aż pięciu wentylatorów 120 mm. Dwa z nich znajdują się na froncie, jeden z tyłu oraz dwa na górze. Te trzy ostatnie podświetlane są diodami LED w kolorze niebieskim. Warto podkreślić, że jednostki na górze można wymienić na większe 140 mm śmigła.

Obudowa pozwala na instalację karty graficznej o długości do 400 mm, systemu chłodzenia CPU o wysokości do 160 mm i zasilacza o długości do 200 mm (montowany na gumowych nóżkach). Ten ostatni montowany jest na dole konstrukcji, w specjalnie oddzielonej piwnicy, w której znalazło się też miejsce dla dwóch zatok 3,5’’ na dyski twarde. Te zamontujemy beznarzędziowo na gumowych opaskach, które praktycznie całkowicie wytłumiają powstające drgania.

W tacy płyty głównej mamy oczywiście duży otwór ułatwiający instalację backplate coolera CPU. Cieszy nas także bardzo duża liczba przepustów, które pozwalają nam rozmieścić kable w sposób uporządkowany. Są one dobrze oszlifowane, przez co nie powinny uszkodzić kabli. Z tyłu tacy płyty głównej widzimy opaski na rzepy, które ułatwiają ułożenie przewodów, podobnie jak opaski zaciskowe z kompletu.

Z przodu mamy dwa miejsc na napędy optyczne 5,25 cala, a pod nimi dwie pozycje na nośniki SSD 2,5 cala. Jeżeli mamy pewność, że tych pierwszych nie wykorzystamy, a przecież już mniejszość osób ma napęd DVD, to możemy je wymontować, żeby zrobić sobie miejsce na większą chłodnicę do LC. Dodatkowo jest możliwość przeniesienia dwóch frontowych wentylatorów przed maskownicę, co uwolni kolejną przestrzeń dla chłodnicy.

Kolejnym miejscem na chłodzenie wodne jest pozycja pod plastikowym topem. Możemy łatwo usunąć górną maskownicę, dzięki czemu uzyskamy dostęp do dwóch wentylatorów 120 mm, które niestety także są zasilane za pomocą złączy Molex.

Zapewne zastanawiacie się, ile jest miejsca z tyłu tacy płyty głównej na kable. Okazuje się, że jest tutaj 20 mm przestrzeni, co powinno w zupełności wystarczyć, żeby swobodnie schować nawet grubsze wiązki. Z tyłu tacki jest także pod wycięciem na backplate miejsce do montażu adapteru dla kolejnego nośnika SSD. Dodajmy, że adapteru nie ma w zestawie.

Montaż podzespołów przebiegał bardzo sprawnie i nie sprawił nam kłopotów. Zalman rzeczywiście bardzo przemyślał konstrukcję wnętrza obudowy Z9 Neo Plus, dzięki czemu nawet mniej doświadczeni użytkownicy powinni być zadowoleni.