SteelSeries Siberia 350 – test słuchawek

Po podłączeniu płaskiego wtyku USB do komputera następuje instalacja sterowników i już możemy korzystać z Siberia 350. Żeby jednak w pełni wykorzystać możliwości tego modelu warto sięgnąć po aplikację ENGINE, którą udostępnia nam producent. To w niej możemy zarządzać funkcjami urządzenia i jego brzmieniem. Oczywiście nie zabrakło regulacji podświetlenia RGB. Możemy całkowicie wyłączyć diody, ale także ustawić wybrany kolor, liczne przejścia z jednego koloru na drugi, pulsowanie oraz jego szybkość. Opcji do wyboru jest bardzo dużo.

W opcjach dostosowania dźwięku znajdziemy korektor z pięcioma suwakami. Do tego producent udostępnia nam siedem predefiniowanych ustawień. Wśród nich znajdziemy performance, balanced, immersion czy voice, zamiast znanych nam jazz czy rock. W ustawieniach możemy także zmienić głośność mikrofonu lub zupełnie go wyciszyć. Najważniejsze jednak wydają się opcje DTS. Chodzi tutaj o programową emulację wielu przetworników. Po aktywacji możemy wybrać jedno z trzech gotowych ustawień: Game, Movie lub Music.

Nie zabrakło także zapisywania profili, które aktywują się automatycznie po uruchomieniu konkretnego programu czy gry. Na przykład kiedy włączymy Skype będziemy mieli od razu podkręconą czułość mikrofonu.

Pomimo wielu godzin użytkowania tego sprzętu uznaliśmy Siberie 350 za produkt wygodny. Obszar wokół naszych uszu był ciepły, ale głowa nie pociła się. Oczywiście nauszniki mogłyby być welurowe, ale w przypadku materiały skóropodobnego nie jest najgorzej. Nowy model jest cieńszy o 20 gramów od V3 i to da się już odczuć. Nauszniki lepiej przylegają, dzięki czemu sprzęt lepiej leży na głowie, ale nacisk powoduje lekki dyskomfort.

Jeżeli chodzi o odsłuch to najnowsze Siberie mają bardzo skromny dół pasma. Ich balans tonalny został wyraźnie przesunięty kur górze. Barwa dźwięku jest w porządku, brzmienie jest lekkie i odpowiednio podkręcone. Tak jak przystało na sprzęt skierowany dla graczy wokale są bardzo wyraźne. Całe górne pasmo brzmi jednorodnie. Najlepiej słuchało nam się kawałków popowych, a najgorzej takich, gdzie były liczne instrumenty. Wydaje się, że najsłabszym ogniwem tej konstrukcji jest konwerter cyfrowo/analogowy oraz wzmacniacz. Przez to uważamy, że model ten nie jest idealnym wyborem, jeżeli ktoś szuka sprzętu do słuchania muzyki.

Przejdźmy jednak do gier, do których przecież Siberia 350 są dedykowane. Na tapetę wzięliśmy kilka znanych tytułów jak Quake 3, Battlefield oraz Left 4 Dead 2. Model ten zapewnił nam, że słyszeliśmy wszystko bardzo dokładnie i na czas. Tutaj odkrywamy jak szczegółowo potrafi grać ten model. Tutaj dźwięk jest jeszcze lżejszy i bardziej gładki. Dzięki temu wiemy dokładnie gdzie znajduje się nasz przeciwnik i w ciągu ułamka sekundy jesteśmy w stanie go zlokalizować. Nie było problemu nie tylko z określeniem kierunku, ale także odległości położenia wroga. Odgłosy wybuchów i wystrzały brzmią bardzo naturalnie. Pomimo, że system 7.1 jest emulowany to spełnia dobrze swoje zadanie. W trakcie rozgrywki wykorzystywaliśmy preset DTS o nazwie Game. Takie ustawienie poszerza stereofonię. Dużą zasługę mają tutaj przetworniki 50 mm, a także zakres częstotliwości reprodukowanego dźwięku (10 – 28000 Hz).

Słuchawki Sibera 350 są zgodne także z konsolą PlayStation 4 (ale nie z Xbox One). Z drugiej strony z uwagi na bardzo krótki kabel (1,5 m) trudno w takiej konfiguracji z nich korzystać. W przypadku konsoli PS4 nie mamy możliwości regulacji głośności na kablu. W przypadku peceta wszystko działało jak należy.

Mikrofon zbierał dźwięk prawidłowo, jednak dosyć cicho. Pomimo ustawienia wszelkich pokręteł na wartości maksymalne nie było idealnie. Jakość dźwięku byłą jednak jak najbardziej zadowalająca.