Nokia Lumia 800 - test smartfonu

Korzystanie z Lumii zaczęło się od problemu – karty micro SIM. W związku z tym, że nie miałem ochoty wymieniać swojej głównej karty na micro SIM, a po zwrocie Nokii z powrotem na standardową oraz że Lumia nie chciała współpracować z przyciętą zwykłą kartą, ruszyłem na poszukiwanie zestawu startowego dowolnego operatora z micro SIM. I tu zaczęły się schody. Mimo że na rynku jest kilka ważnych urządzeń współpracujących z małymi kartami, nasi operatorzy zupełnie nie zdają egzaminu z dostępności micro SIM. W żadnym salonie Plusa, T-Mobile i Playa w Poznaniu nie otrzymałem zestawu startowego do usług głosowych z kartą micro SIM. Po odwiedzeniu kilku salonów Orange ostatecznie odnalazłem zestaw Orange Free na kartę z kartą micro SIM, który jednym kodem można zmienić w zwykły głosowy prepaid Orange'a. Z jednej strony producenci niepotrzebnie skłaniają się ku nowemu standardowi, który różni się tylko i wyłącznie ilością plastiku wokół chipu karty, z drugiej – skoro trend się pojawił, nasi operatorzy powinni na niego zareagować.

Po uruchomieniu telefonu zwraca uwagę bardzo ładny wyświetlacz AMOLED. 252 piksele na cal – nie jest to najlepsze upakowanie pikseli na matrycy wykonanej w technologii pen tile i ma to swój efekt w postaci widocznego poszarpania brzegów czcionek, co jest dokuczliwe zwłaszcza w przypadku małych liter. Wyświetlane kolory, jasność i kontrast ekranu są perfekcyjne.

Interfejs Metro UI to nowatorskie podejście do obsługi telefonu. Nie ma typowego pulpitu, a ekranem startowym są dwa menu. Pierwsze z nich składa się z dużych kafelków i jest edytowalne przez użytkownika, drugie zawiera wszystkie zainstalowane w telefonie aplikacje. Metro UI zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, przede wszystkim jest bardzo wygodny, intuicyjny i estetyczny. Odnalezienie podstawowych funkcji w telefonie nie powinno sprawić nikomu kłopotu, a dotykowe elementy są duże i wygodne.

Klawiatura wirtualna została bardzo ergonomicznie zaprojektowana, a nad pomyłkami przy wpisywaniu trzyma pieczę bardzo bogaty, zapamiętujący nowe wyrazy słownik, który można skonfigurować pod kątem stopnia ingerencji we wpisywany tekst – może od razu zamieniać słowa lub tylko sugerować zmianę pisowni. Można go też oczywiście zupełnie wyłączyć. Wśród telefonów dotykowych jest to jeden z najwygodniejszych do pisania.

Spis telefonów automatycznie integruje się z listą kontaktów pobraną z konta e-mail oraz z Facebooka. Ma to swoje zalety i wady – wszystko mamy w jednym miejscu, ale lista staje się zbyt długa i wyszukiwanie osoby, do której chcemy zwyczajnie zadzwonić, niepotrzebnie się przedłuża. W telefonie znajduje się specjalna aplikacja, która potrafi pobrać kontakty przez bluetooth z innego telefonu. Kilka naciśnięć, uruchomienie bluetooth w obu telefonach i wszystkie kontakty są skopiowane. Pobieranie kontaktów z Samsunga Wave przebiegło bez problemu – telefon zaimportował nawet zdjęcia przypisane do poszczególnych wpisów.

Jakość rozmów przez Lumię 800 jest wzorowa. Głośność jest wystarczająca, czystość głosu i poziom szumu są na idealnym poziomie. Telefon charakteryzuje się też bardzo dobrym zasięgiem. Jak widać, w podstawowej funkcjonalności Lumia spisuje się bardzo dobrze.

Oprogramowanie Lumii 800 działa bardzo szybko i sprawnie. Telefon w czasie dwutygodniowego intensywnego testu zawiesił się tylko raz, w czasie wybierania numeru. Jest to telefon, którego nie da się spowolnić. Zarządzanie pamięcią stoi na nieporównywalnie lepszym poziomie niż w jakiejkolwiek wersji Androida.

Nie najmocniejszą stroną 800-tki jest bateria. Telefon wytrzymywał 1,5-2 dni średnio intensywnego użytkowania, jednak w przeciwieństwie do wielu Androidowych telefonów, trudno jest rozładować Lumię szybciej niż w jeden dzień. Używana tylko do podstawowych zadań, z wyłączoną synchronizacją poczty i Facebooka, Lumia potrafi wytrzymać do 4 dni bez ładowania.