Test telefonu Nokia N8

Nokia długo podgrzewała atmosferę wokół N8, zanim telefon pojawił się na rynku. Kilkakrotnie przekładano datę premiery, pojawiły się „zupełnie przypadkowe” przecieki dotyczące specyfikacji nowej Nokii, a gdy już się pojawiła, każdy liczący się portal poświęcił jej parę słów. Wielokrotnie pokuszono się o mocne słowa: „Nokia dogoniła konkurencję” - czy na pewno?

N8 pracuje pod kontrolą „zupełnie nowego” Symbiana^3. Skąd cudzysłów? Stąd, że „zupełnie nowy” interfejs „zupełnie nowego” systemu operacyjnego to wciąż ten sam toporny i niewygodny interfejs znany z produktów S60v5. Tak więc na głównym ekranie (uwaga nowość! Nokia wreszcie wprowadziła możliwość używania kilku ekranów głównych :-)) można ustawić skróty i widżety w postaci szerokich prostokątów, a ustawienie skrótu do aplikacji na pulpcie wymaga nierzadko kilkunastu kliknięć (w przypadku Androida wystarczy dłużej przytrzymać palec na ikonie aplikacji w menu głównym). Jeśli już wspomniałem o menu głównym, to tutaj nie zmieniło się zupełnie nic. Może poza dolnym paskiem z opisem klawiszy funkcyjnych – nie jest już standardowo szary, teraz jest niebieski. Szkoda, że nie zielony, bo to kolor nadziei. Wprowadziłby ją do menu, bo tutaj brakuje jej najbardziej. Każdy, kto brał w rękę testowy egzemplarz przyglądał się z niedowierzaniem dwunastu ikonom, dokładnie takim jak we wcześniejszych modelach i usiłował przesunąć ekran to na boki, to w górę, to w dół, bezskutecznie. Cóż, dajmy Nokii czas – zauważyła, że ekran główny można rozszerzyć przez wprowadzenie możliwości przesuwania go, może przyjdzie czas na menu. Ergonomia menu jest zerowa. Poczta e-mail ukryta jest w menu „Aplikacje”, kalkulator znajduje się jeszcze głębiej, a reorganizacja menu, choć możliwa, to jednak wciąż na tak przyjazna i nie tak funkcjonalna jak w smartfonach konkurencji (smartfonach? Menu dotykowych Samsungów za przysłowiową gotówkę wygląda przy menu N8 jak z filmu science-fiction). Nie będę oceniał wyglądu ikon, bo jest to kwestia gustu, ale w kwestii menu Nokia nie uczyniła ani pół kroku naprzód. Nie wyobrażam sobie męczyć się na dłuższą metę z tak niewygodnym oprogramowaniem.

W menu „Wiadomości” kryje się dokładnie to samo, co dotychczas. Zainteresowanych odsyłam do naszych recenzji modeli 5800 i X6. Na domiar złego Nokia zrezygnowała z fantastycznej klawiatury qwerty, wyświetlającej się po ustawieniu telefonu w poziomie, którą zachwalałem w teście X6. Obecna klawiatura jest tak skrajnie niewygodna, że lepiej ustawić telefon w pionie i pisać na zwykłej klawiaturze alfanumerycznej (nie ma możliwości korzystania z pionowej klawiatury qwerty). Na obecnie stosowanej klawiaturze rzędy klawiszy nie są przesunięte względem siebie, tak jak to jest na klawiaturze komputera czy w innych smartfonach, lecz występują idealnie jeden pod drugim. W polskiej wersji pojawiły się litery typowe dla naszego języka i to wcale nie te, których używamy najczęściej – by wprowadzić „ó”, trzeba wykonać kilka kliknięć.

Spis telefonów Nokii jest dla odmiany i wygodny, i funkcjonalny. Można wprowadzić teoretycznie nieskończoną ilość kontaktów z licznym informacjami dodatkowymi, wygodnie je przeglądać, wyszukiwać i wybierać (korzystając np. z funkcji Smart Dial).

Procesor telefonu taktowany jest częstotliwością 680 MHz. Wynik astronomiczny jak na Nokię, dający nadzieję, że Symbian w końcu przyspieszy. Niestety, popularne przysłowie mówi, czyją matką jest nadzieja. Choć jest duża poprawa, menu pracuje wolno, zawieszanie się natywnych aplikacji to codzienność. Testowy egzemplarz miał również dwie nieprzyjemne przypadłości związane z oprogramowaniem i stabilnością: często nie chciał się uruchomić (po wciśnięciu włącznika witał białym ekranem i nie przechodził dalej) oraz zdarzało mu się w ekspresowym tempie konsumować baterię, mimo że wszystkie aplikacje były zamknięte – zdarzyło się to dwa razy w czasie dwutygodniowego testu. Włączony, ale nieużywany, w pełni naładowany, znajdujący się w zasięgu smartfon skonsumował całą energię w około 7 h.

"Biały ekran" przy uruchamianiu N8.

Jakość rozmów w N8 jest perfekcyjna! Dzięki systemowi odszumiania (wspomniany wcześniej dodatkowy mikrofon) i bardzo dużej maksymalnej dostępnej głośności rozmowy, jest to jeden z najlepszych telefonów dla rozgadanych użytkowników. Zasięg w trybie 3G jest znacznie powyżej przeciętnej, zaś w trybie GSM – nie wyróżnia się.

W kwestii baterii Nokia wypada przeciętnie. Pozytywne jest to, że trudno jest rozładować telefon w jeden dzień (chyba że właśnie przyjdzie mu do głowy rozładować się samoczynnie, o czym wspomniałem wcześniej), a przy przeciętnym użytkowaniu można liczyć na 2,5-3 dni użytkowania bez podłączania ładowarki. Według danych producenta, wbudowana bateria o pojemności 1 200 mAh pozwala na ponad 16 dni czuwania i 12 h rozmowy w trybie GSM (6 h w trybie 3G).