Sony Ericsson P1i

P1i prezentuje się solidnie, materiały z jakich został wykonany dają odczucie, że jest to telefon wysokiej klasy, a nie tandetna zabawka. Konstruktorzy nie zawiedli, wszystko jest spasowane poprawnie, design jest dobrany bardzo dobrze,. Nie mam mowy o żadnych trzaskach, skrzypieniu, jak to ma miejsce w mojej N73(na pewno nie tylko w mojej).

Moim zdaniem urządzenie ma normalne rozmiary, jest trochę szerszy od N73, ale za to cieńszy, ważne, że w dłoni leży wygodnie. Mimo, iż N73 jest lżejsza o 8g, to ta różnica jest niewyczuwalna. Miałem śmieszną sytuację byłem na spotkaniu z klientem i coś miałem przeliczyć no to szybko wyciągam P1i, włączam kalkulator, biorę rysik i wyliczam. Po jakimś czasie wyciągam N73 żeby zrobić zdjęcia makro dokumentów, to klient dopiero wtedy do mnie, o widzę, że ma Pan ładny telefon. Jaki wniosek, pewnie myślała ze P1i to kalkulator, o dziwo jest to powszechna opinia, osób, które pierwszy raz na niego spojrzą.

Na przednim panelu terminala mamy wielki wyświetlacz 2,6”, mniejszy 0,2” niż w P990i, ale za to większy o 0,2” od tego jaki mamy w N73. Wielkość jest istotna, ale bardziej bym skupił się na jakości, jasności, wyrazistości obrazu. Niby N73 i P1i mają wyświetlacze QVGA, ale mimo wszystko P1i świeci jak latarka w jaskini. Przy zwykłym podświetleniu ekranu i ustawieniu jasności na 80%, telefon potrafi oświetlić ciemny pokój tak, że spokojnie znalazłbym wcześniej zgubiony bilon. Jak to się odbija na samym użytkowaniu opiszę w dalszej części. Nie można pominąć „pełnej klawiatury” qwerty, dlaczego zrobiłem cudzysłów? P1i jak i model M600i mają klawiaturę qwerty, w której 2 litery, są przyporządkowane do jednego klawisza. Czyli taka pełna klawiatura z rozdzieleniem na 2 strefy, jeśli chcemy wcisnąć literę A to musimy przycisnąć z lewej strony, a literę S to z prawej(prawdziwa pełna klawiatura jest np. w E61i). Kojarzy mi się to trochę z rozwiązaniem jakie Sony zastosowało w swoich padach do konsol. Wciskając lekko klawisz X(odpowiedzialny za dodawanie gazu w grach wyścigowych), samochód przyspiesza powoli, wciskając mocno(czyli przerzucam się na drugą strefę) samochód przyspiesza pełną parą. Jeden przycisk 2 możliwości, tylko z tą różnicą, że w padzie jest mocniej, lżej, a w terminalu prawo, lewo i dodatkowo wciskając ALT możemy użyć w np. w pisaniu sms’a znaków specjalnych, cyfr, które znajdują się nad literami. Na przednim panelu znajdziemy jeszcze drugą kamerę do wideorozmów oraz głośnik.

Z boku po prawej mam spust migawki aparatu, wejście na karty M2,

oraz klawisz skrótu do Internetu, który możemy zastąpić np. menadżerem zadań, odtwarzaczem multimedialnym. Lewy bok ma uchwyt na smycz, pokrętło jog dial(genialne rozwiązanie, pamiętam jak nie mogłem wyjść z podziwy, gdy miałem telefon Sony CMD J-70 i tam po raz pierwszy spotkałem się z takim poruszaniem po menu, do dziś dobrze to wspominam, bardzo praktyczne i użyteczne rozwiązanie). Pod jogiem mamy klawisz „wstecz”, można nim również zablokować klawiaturę.

Na dole terminala standardowo wejście na ładowarkę/kabel USB/słuchawki, rozwiązanie powszechne w SE.

Do góry po lewej, miejsce na rysik, następnie przycisk power, po prawej port Irda(czy ktoś jeszcze ją pamięta? Jedno po co by mi się przydała, to chciałbym użyć jej jako pilota do telewizora, ale to raczej tylko żeby się pobawić)

Z tyłu ujawnił nam się aparat 3,2mpx, posiada on lampę błyskową, niestety nie jest to ksenon z K800 czy z K810. Ciekawostką jest napis Sony Ericsson umieszczony w poziomie, od dawna ta strategia SE zagościła w modelach z aparatem. Ma to na celu sprawienie jeszcze większego wrażenia, że nie jest to telefon, a aparat cyfrowy, najczęściej można się nabrać gdy ktoś robi komuś pierwszy raz zdjęcie.