Lenovo Miix 2 - test tabletu

Tym co wyróżnia Lenovo Miix 2 od większości konkurentów jest akcesorium w postaci stacji dokującej, chociaż nazwa stacja dokująca nie do końca oddaje jej funkcjonalność. Nie mamy tutaj dodatkowej baterii, stacja nie ładuje nam tabletu, ani nie mamy w niej dodatkowej pamięci. Sama stacja zawiera klawiaturę, gładzik, uchwyt do tabletu, głośnik nisko tonowy oraz dwa wejścia USB.

Większość przodu stacji dokującej zajmuje klawiatura oraz gładzik. Sama klawiatura została delikatnie zagłębiona w stację, dzięki czemu możliwe jest złożenie tabletu i stacji w jedną całość Klawisze mają niski skok, a przy każdym kliknięciu wydobywają z siebie średnio przyjemny odgłos. Klawisze są od siebie dość wyraźnie oddalone, dzięki czemu dobrze czuć każdy klawisz pod palcem. Pod klawiaturą znajdziemy gładzik, który został minimalne zagłębiony w obudowę. Brak tutaj dodatkowych przycisków, ponieważ funkcję tą pełni sam gładzik. Kliknięcie lewą stroną odpowiada lewemu przyciskowi, a prawej strony prawemu. Warto pamiętać, że nie mamy tutaj Bluetooth, a więc korzystanie z klawiatury możliwe jest tylko po wpięciu tabletu do podstawki.

Nad klawiaturą znajduje się złącze tabletu, które zostało umieszczone w podłużnym rowku, który rozszerza się delikatnie w dół. Na samej górze stacji dokującej znajdziemy wyraźnie odstający fragment, który góruje nad resztą , a w nim umieszczono subwoofer oraz po jego bokach wejścia USB, niestety tylko w standardzie 2.0. Dół podstawki to gładka powierzchnia z czterema nóżkami które wykonane są z mieszanki plastiku i gumy, a ich zadaniem jest utrzymanie całego zestawu w jednym miejscu.

Aby móc korzystać ze stacji dokującej tablet umieszczamy w rowku, który się na niej znajduje poprzez przyłożenie dolnej krawędzi urządzenia ze złączem do złącza w stacji dokującej. W okolicach obu złącz znajdują się magnesy, która przyciągają się i ułatwiają poprawne połączenie. Nawet jeśli tablet nie zostanie równo włożony wystarczy go delikatnie przesunąć, aby to połączenie poprawić. Stacja dokująca umożliwia dwa warianty montażu tabletu. Pierwszy to tradycyjny przypominający notebooka, gdzie ekran odchylony jest od użytkowania i pozwala na korzystanie z klawiatury oraz gładzika. Drugi sposób to ułożenie tabletu tyłem do stacji dokującej, dzięki czemu spełnia ona rolę podstawki pod tablet.

Niestety – to co ma stanowić największą silę Miix 2 jest automatycznie jego największą bolączką. Kąt pochylenia klawiatury w stacji dokującej jest minimalny, przez co trudno wygodnie ułożyć dłonie. Przydałaby się tutaj np. dodatkowe podstawki wyjmowane z tylnej części obudowy. W pierwszym rzędzie klawiatury umieszczono dodatkowo obok tyldy klawisz ESC, co spowodowało przesunięcie klawiszy numerycznych w prawo i ich delikatnie zmniejszenie, co skutkuje tym, że najczęściej naciskamy nie tą liczbę co chcemy. Umieszczenie klawiatury w delikatnej wnęce również nie jest do końca trafione, ponieważ góra klawiszy znajduje się na równi z gładzikiem, przez co w czasie pisania nasze dłonie ułożone są na dolnej części podstawki, między którymi znajduje się gładzik. Bardzo często delikatne przesunięcie palca np. przy próbie wciśnięcie spacji kończy się przesunięcie kursora w inne miejsce i pisanie nie tam gdzie chcemy. Trzeba również pamiętać, że nie mamy tutaj mechanicznej blokady tabletu w stacji dokującej, a jedynie magnesy, która świetnie spisują się gdy sprzęt leży na płaskiej powierzchni. Korzystanie ze stacji dokującej np. na kolanach lub w łóżku może sprawiać problemy ze stabilnością połączenia przez co tablet może wypaść nam ze stacji lub na kilka sekund rozłączyć się. Nie mamy również możliwości jakiejkolwiek zmiany kąta nachylenia tabletu, który wynosi 115 stopni, a więc gdy urządzenie położymy na niezbyt wysokim blacie komfort korzystania może się zacznie pogorszyć.

Podstawka podobnie jak tablet wykonana została w całości z plastiku, który przypominać ma aluminium i niestety również zbiera dość łatwo rysy.

Idea stacji dokującej z klawiaturą dla tabletu jest naprawdę świetna, jednak jej wykonanie i komfort użytkowania pozostawia nieco do życzenia. Mam nadzieję, że Lenovo doceni uwagi użytkowników i poprawi to w następnej generacji tego modelu.