Acer V15 Nitro - test laptopa

Podobnie rozważamy dawnych producentów, w zasadzie patrząc na ich poprzednie produkty, przyjmując jakby za pewnik że o ile coś się zmienia, to powoli. Bezsprzecznie jednego jestem pewien, tylko ludzie naprawdę mający kontakt z narzędziami których chcą używać, mogą tworzyć teorie i snuć tezy. Wszyscy teoretycy pozostaną tylko teoretykami.

Paczka przyjechała późnym wieczorem, choć w grudniu wieczór się zaczyna o 16:00 więc, w sumie bez różnicy. Do recenzji tym razem otrzymałem laptopa Acer Aspire V 15 Nitro Black Edition w zacnej konfiguracji numer kodowy to: VN7-592-76HQ. Pod folią transportową, znajdował się bardzo wyrafinowany czarny karton, wewnątrz którego w bardzo dobrze tłumiących piankach, włożony był laptop w opakowaniu podobnym do znanych konkurentów czyli: „górny dekielek” –że tak się wyrażę – przykrywa wtłoczenie w którym elegancko sobie spoczywa laptop. Obok w kartonowym pudełku znajdziemy, sporych rozmiarów, 135 Wattowy zasilacz.

Od razu można poczuć wysoką jakość wykonania, i bardzo duże przywiązanie do szczegółów. Laptop owinięty jest dodatkowo w przezroczystą folię, ekran oczywiście oddzielony jest od klawiatury delikatną tkaniną. Pierwsze wrażenia przed włączeniem, laptop jest elegancki, solidnie wykonany. Zawiasy stylizowane na chrom i centralna część z wytłoczonymi napisami: ASPIRE V NITRO nie mają w sobie nic z tandety. Część zdjęć marketingowych i osób odpowiedzialnych za nie, powinna wylecieć z roboty. Co prawda palmrest jest plastikowy, ale dobrano tworzywo które bardzo lubię, jest ono też używane w innych laptopach – lekko gumowana ciepła i neutralna temperaturowo powierzchnia. Nie olei się tak szybko, ale jak już się ubrudzi to chusteczka i płyn do monitorów usuną ślady bardzo skutecznie.

Drugi etap, to kiedy uruchomimy komputer. Pierwsze uruchomienie – laptop dotarł do mnie z plombami producenta – było błyskawiczne, krótka konfiguracja Windowsa 10 i można zaczynać. To co powala, to ekran, matowy ekran IPS o rozdzielczości 3840x2160. Ekran jest wysoce kontrastowy. Tego się nie da opisać pracując na monitorach Full HD wydaje nam się iż jest to optymalna rozdzielczość dla na przykład piętnastocalowej matrycy. Siadamy przed monitorem 4K, rozpoczynamy przeglądać choćby takie witryny jak arstechnica.com (rozpoznaje ekrany HiDPI wysyłając np. wysokiej rozdzielczości zdjęcia w wyższej niż dla typowych ekranów) i od razu daje się zauważyć ten kontrast!

Rysunek przedstawia główny obrazek załadowany w rozdzielczości 980 na 652 pikseli.

Klarowność tekstu jest rewelacyjna. Spędziłem 45 minut na YouTube gapiąc się w kolejne filmy z serii „New York In 4K”, „San Francisco In 4K” i tak dalej. Całość wygląda bardzo dobrze, mimo wszystko ludzkie oko zauważa różnicę, ale jest jeden problem, dziwnie się składa że trudno było (może tylko mi) ustawić jasność ekranu. Dodatkowo mam wrażenie, że chociaż ustawienia Intel’owskiej karty pokazują 3840x2160 60Hz, to ekran pracuje nieco niżej (58Hz?). Będę jeszcze to sprawdzał, na razie jest to tylko pierwsze wrażenie, czysto subiektywne. Jedno wydaje się oczywiste, przestałem zadawać sobie pytanie „czy?” 4K , a zamieniłem na „kiedy?”.