Sony Ericsson Xperia arc - test telefonu

Xperia arc to jeden z najlepiej wyposażonych smartfonów z serii Xperia. Sony Ericsson chce przyciągnąć klientów wyposażając telefon w:

• wybitnie zaprojektowaną designerską obudowę,
• procesor 1 GHz (Qualcomm MSM8255),
• ogromny wyświetlacz (4,2”) o rozdzielczości 480x854 pikseli, z technologią Sony Reality Display Mobile Bravia Engine,
• 512 MB RAM,
• aparat fotograficzny o rozdzielczości 8,1 megapiksela z matrycą CMOS (!) Sony Exmor R zapewniający bardzo dobre zdjęcia w złych warunkach oświetleniowych,
• najświeższą edycję systemu Google Android (Gingerbread).

Egzemplarz testowy został nam dostarczony bez jakichkolwiek akcesoriów poza ładowarką, więc nie będziemy ich oceniać w teście.

Choć o gustach się nie dyskutuje, trzeba przyznać, że Xperia arc jest zaprojektowana wybitnie. Telefon posiada niespotykany kształt, każdy detal obudowy jest wyjątkowy, przyciąga wzrok i cieszy oko. Wrażenie to znika niczym bańka mydlana po dotknięciu – telefon wykonany jest z przeciętnej jakości plastików, a do tego pokrywa baterii jest kiepsko spasowana i potwornie skrzypi przy naciśnięciu. Telefon jest tak płaski (8,7 mm), że można go łatwo wygiąć (prawdopodobnie nawet złamać!) i uszkodzić w ten sposób wyświetlacz, który już przy próbie delikatnego wygięcia pokrywa się ciemnymi plamami.

Arc jest jednym z największych telefonów, jednak duże wymiary nadrabia płaskością (125 x 63 x 8,7 mm). Nie jest, jak na swoją wielkość, szczególnie ciężka (117 g).

Nad taflą wyświetlacza na obudowie znajduje się głośnik do prowadzenia rozmów oraz zestaw czujników. Pod wyświetlaczem znajdują się trzy przyciski – „wstecz”, „dom” i „opcje”. Tył telefonu kryje obiektyw aparatu, logo SE oraz Xperia, dodatkowy mikrofon oraz głośnik do multimediów, który w X10 znajdował się z boku, przez co łatwo było go zatkać. U góry obudowy umieszczono włącznik oraz gniazdo HDMI z osłonką. Po lewej stronie telefonu można znaleźć gniazdo słuchawkowe, po prawej zaś nieosłonięte niczym microUSB oraz przyciski głośności. Pokrywa baterii jest stanowczo za cienka i za giętka. Gdyby wykonano ją inaczej, telefon nie skrzypiałby przy naciskaniu i byłby mniej podatny na skręcanie i wyginanie.