Recenzja HTC Magic

Muszę przyznać, że producent popisał się w dużym stopniu jeżeli chodzi o wyposażenie tego telefonu. Jest w nim praktycznie wszystko, co obecnie stosowane jest w praktyce: szybka transmisja BlueTooth, port USB, moduł GPS, karta bezprzewodowa WiFi... Przy odpowiednim oprogramowaniu HTC Magic staje się całkiem niezłą zabawką, która poradzi sobie w prawie każdych warunkach :) Za wadę możemy uznać brak gniazda mini jack.

Wyświetlacz i jego obsługa
Duży plus należy się za zastosowany dotykowy wyświetlacz o rozdzielczości 320x480. Jest on bardzo wyraźny, dobrze oddaje kolory. Moim zdaniem większą uwagę należy skupić na tym jak ten wyświetlacz działa. Nie mamy tutaj do czynienia z wyświetlaczami jakie były stosowane w modelach takich jak np HTC TyTNII czy M3100 (typu Transflective). Nie reaguje on już na paznokieć czy typowe rysiki, które z powodzeniem zdawały egzaminy w starszych generacjach smartphonów. Dotykając powierzchni wyświetlacza nie odczuwamy już tej elastycznej warstwy, która jest typowa dla wyświetlaczy starego typu. Mamy do czynienia z twardą powierzchnią. Można stwierdzić, że bezpośrednio operujemy na elementach systemu.

Sama praca z wyświetlaczem niesie pozytywne jak i negatywne odczucia. Obsługa menu, przeglądanie internetu, konfiguracja w ustawieniach jest całkiem przyjemna i sprawna. Jednak gdy chcemy wdać się z kimś w „smsową dyskusję” możemy czuć się niekiedy poirytowani. Mimo tego, że jest możliwość obrócenia wyświetlacza o 90 stopni dzięki wbudowanemu akcelerometrowi (zmiana orientacji wyświetlacza, klawiatura jest teraz na szerokość), to jednak i tak miałem problem, żeby za pierwszym razem bezbłędnie sklecić jakieś zdanie. Zawsze wcisnęła się literka obok i przeważnie była to literka pierwsza od lewej. Kwestia poprawnej kalibracji wyświetlacza... W dalszym uważam, że pisanie na sprzętowej klawiaturze w smartphonie jest wygodniejsze.

Zdjęcia i filmy
Tutaj niestety nie ma się czym popisać. Zastosowany w tym modelu aparat jest bardzo przeciętny (biorąc pod uwagę skalę aparatów stosowanych w telefonach, nie ma tutaj możliwości zestawienia z nawet najtańszą kompaktówką). Jakby tego było mało, to producent chyba zapomniał zamontować jakąkolwiek lampę błyskową, czy nawet diodę LED. Za dnia aparat jest w stanie sobie poradzić ze zdjęciami jednak wieczorem nie ma już o czym mówić. Strasznych szumów nie widać, jednak zdjęcia wychodzą nieostre.
Jeżeli chodzi o filmy… Moim zdaniem mogłoby ich nawet nie być. Jakość jest na niezadowalającym poziomie. Widać straszne szumy, rozdzielczość jest kiepska, dźwięk cichy – ogólnie nic specjalnego. No ale nie ma to być telefon do zabaw tylko do biznesu (przynajmniej takie jest moje zdanie). Łączność
Z tradycyjnych sposobów łączności odpadła dobrze nam znana Irda, która została z powodzeniem zastąpiona przez Bluetooth w wersji 2.0 z obsługą EDR. Muszę przyznać, że na początku miałem małe problemy by sparować mojego EeePC z HTC Magic ale to była raczej wina braku umiejętności albo pecha, bo wcześniej nie miałem takich problemów :D Jednak z transmisją danych nie było już takich problemów.

Karta WiFi nie sprawiała najmniejszych problemów. Będąc na uczelni, codziennie miałem okazję się o tym przekonać ;) O dokładnym czasie pracy przy użyciu WiFi ciężko mi pisać, bo najdłużej ile pracowałem to około 1,5-2h – czyli tyle, co standardowo trwa wykład :) Dlatego tutaj muszę zdać się na miernik w telefonie. Po mniej więcej tym czasie używania WiFi stan baterii zmalał o jeden paseczek (na 4/5 możliwych? Ciężko powiedzieć). Czy jest to wynik zadowalający? Mnie osobiście zadowolił. Po 2h miałem na jakiś czas dość przeglądania Internetu. Rozdzielczość 340X480 nie gwarantuje niestety komfortowego przeglądania stron WWW.

Do dyspozycji mamy również moduł GPS. Uruchamiałem go kilka razy wraz z oprogramowaniem Google Maps aby znaleźć swoje obecne położenie. Muszę przyznać, że w miarę szybko złapał on sygnał z satelitów. Ciężko się rozpisywać o GPSie wbudowanym w ten telefon – on tam po prostu jest :)

Złącze USB w takich urządzeniach to już standard. Służy nam do synchronizacji, wymiany danych itp. Wydaje mi się, że jest ono solidnie zamontowane. Wkładając wtyczkę czujemy lekki opór co jest zaletą, bo mamy pewność, że podczas ważnej wymiany danych aparat nie zostanie odłączony. Warto dodać, że standard USB zastosowany w HTC Magic jak i innych modelach HTC został opatentowany właśnie przez firmę HTC. Gniazdo zwane jest ExtUSB ze względu na to, że zostało ono rozszerzone o wyjście audio.

Rozmowy
W HTC Magic został zamontowany całkiem przyzwoity głośnik. Podczas rozmów nie miałem problemu aby zrozumieć rozmówcę. Dźwięk był głośny. Powiedziałbym nawet, że za głośny. Nawet podczas ustawienia głośności na około 20-30% wydawało mi się głośniej niż na mojej Nokii N73 podgłośnionej na około 50%. Nie mniej jednak szło się przyzwyczaić. Sam zestaw słuchawkowy sprawował się również przyzwoicie. Jednak jako zestaw słuchawkowy – moim zdaniem – lepszy byłby zestaw na Bluetooth. Kabelki są mało wygodne i poręczne.

Rzecz, na którą szybko zwróciłem uwagę to brak kamery do wideo-rozmów. Pewnie nie każdy z tego korzysta ale… decydując się na telefon w roku 2009 pasuje zadbać o taki detal jak kamera do wideo-rozmów.

Poruszę w tym miejscu jeszcze istotę głośniczka służącego do informowania nas o nadchodzących połączeniach (ulala ale ująłem :D). Jest on niezbyt głośny, ale wydobywający się z niego dźwięk jest całkiem przyjemny dla ucha. W moim przypadku, kiedy na dzwonek ustawiłem sobie utwór Dark Tranquillity - White Noise / Black Silence, głośność dzwonka z maksymalnego poziomu musiałem zjechać o 1 niżej, bo podczas dzwonka wyraźnie było słuchać trzaski. W mojej Nokii nie ma takiego zjawiska.